Jak podaje Postmedia News, najpóźniej na początku jesieni wejdą w życie nowe przepisy mające na celu „rozprawienie się” z małżeństwami zawieranymi w celach imigracyjnych, a co za tym idzie chęci uzyskania stałego pobytu w Kanadzie.
Zgodnie z nowymi regulacjami prawnymi, status stałego rezydenta Kanady będzie przyznawany sponsorowanym współmałżonkom lub partnerom tylko warunkowo, na okres dwóch lat.
Projekt wprowadzenia zmian wywołał falę ostrej krytyki. Istnieje obawa, że proponowane zmiany mogą w bardzo negatywny sposób wpłynąć na pogorszenie się sytuacji ofiar przemocy w rodzinie.
W myśl nowych przepisów, osoby sponsorowane przez stałych rezydentów lub obywateli kanadyjskich, zobowiązane byłyby do wspólnego pożycia ze swoim sponsorem w legalnym związku, przez co najmniej dwa lata od momentu otrzymania statusu stałego rezydenta. W przeciwnym razie, prawo do utrzymania statusu zostanie cofnięte, co w konsekwencji oznaczać będzie deportację lub postawienie w stan oskarżenia.
Mówiąc o skali niezadowolenia ze strony różnych grup społecznych w Kanadzie, z łącznej sumy 84 pisemnych uwag, które rząd otrzymał w tej sprawie, tylko 8 deklarowało pełne poparcie dla zmian.
Z uwagi na to, iż w oficjalnych dokumentach o proponowanych zmianach nie figurują żadne dane statystyczne o liczbie fikcyjnych małżeństw łatwo można zakwestionować zasadność wprowadzenia takich zmian. Brak jest bowiem konkretnych argumentów na poparcie tezy, że sprawa zawierania małżeństw w złej wierze dla celów imigracyjnych jest poważnym problemem w Kanadzie.
Warto zastanowić się nad konsekwencjami wprowadzenia nowych przepisów. Jak potoczą się dalsze losy sponsorowanych współmałżonków lub partnerów, którzy zawarli fikcyjne związki małżeńskie i po ich unieważnieniu, zostali deportowani z Kanady? Po powrocie do swojego kraju, w którym rozwód, z przyczyn kulturowych czy religijnych, nie jest akceptowany, będą oni z pewnością narażeni na potępienie i wykluczenie ze swoich rodzin i społeczności.
Istnieją również obawy o losy dzieci pochodzących z takich związków, które będą musiały być odseparowane od rodzica, w przypadku jego deportacji z Kanady.
Innym, nie mniej ważnym problemem może okazać się wyjątkowo trudna sytuacja współmałżonków i partnerów, głównie kobiet, które to najczęściej padają ofiarami przemocy w takich związkach. Przeciwnicy powyższych zmian są zdania, że ich wprowadzenie tylko zaostrzy istniejący już od dawna problem przemocy fizycznej i emocjonalnej.
Należy podkreślić, że ofiary przemocy domowej często nie są świadome swoich praw. Nie posiadają także łatwego dostępu do informacji jak również usług przysługujących imigrantom. Mowa tu głównie o kobietach, narażonych na przemoc na tle rasowym czy religijnym, bądź też ze względu na barierę językową lub ekonomiczną. Z tych też względów nie mają one odwagi złożyć skargę na swoich sponsorów do władz imigracyjnych w obawie przed utratą legalnego statusu w Kanadzie i deportacją.
Zgodnie z oświadczeniem rządu kanadyjskiego, proponowane zmiany nie będą egzekwowane w stosunku do osób uznanych za ofiary przemocy domowej. Mają również być opublikowane specjalne poradniki z zaleceniami i wskazówkami dla nowo sponsorowanych imigrantów, którzy znajdą się w podobnej sytuacji.